Als de bladzijden er proper uitzien, is het omdat ik heel wat tijd heb gespendeerd aan het opkuisen van de scans in Photoshop. De potloodschetsen waren vaak nog zichtbaar, en sommige donkere lijnen aan de achterkant kwamen erdoor. Inderdaad, ik tekende aan beide kanten van het papier — natuurlijk. Mijn negenjarige ik moest elk stuk papier volproppen met zoveel mogelijk informatie! Er waren ook een paar witte stickers op dit blad (en het vorige) om een logo op het oorspronkelijke blad te bedekken, want ik had niet eens een blanco blad papier gebruikt. Vandaag zou ik gewoon naar de winkel gaan en een blok kwaliteits-tekenpapier kopen, maar in die tijd moest ik inventiever zijn.
Klik op de tekening om te wisselen tussen de originele Nederlandse tekst en een Engelse vertaling in een meer leesbaar lettertype.
< Vorige Cover 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Achterflap Volgende >
Het kleine briefje is nogal mysterieus, blijkbaar wist SINK dat hij binnenkort vermoord zou worden. Of hij kon briefjes schrijven in een fractie van een seconde. Hoe dan ook, het is grotendeels verbrand dus we krijgen slechts een deeltje van zijn ‘testament’ te zien. Schijnbaar had hij een vriend, John Smuggler genaamd (bij het vertalen naar het Engels heb ik de moeite niet gedaan om daar een andere naam te gebruiken). Smuggler zal nu behoorlijk pissig zijn. We weten niet wat hij van plan is, maar een plausibele gok is dat de laatste zin endigde met: hij zal je opblazen.
Smuggler komt al sneller op het toneel dan we misschien verwacht hadden, want hij is toevallig aan het spioneren op de luchtmachtbasis wanneer de vogel landt. Omdat het niet duidelijk is uit mijn gestileerde dierentekeningen: Smuggler is een hamster. Nee, hij is niet verbrand of besmeurd met teer. Vanaf dit punt tekende ik alle vijanden van Tomas in het zwart om hen mysterieus te houden (en makkelijk herkenbaar te maken). Ik ‘leende’ dit concept van een andere strip alhoewel ik mij niet kan herinneren welke. Er is geen andere verklaring waarom ik als negen- à tienjarige besloot de slechteriken zwart te kleuren. Iedereen die erop staat om een zekere andere naïeve verklaring te geloven, is een idioot.
Inderdaad, Tomas is verondersteld effectief onkwetsbaar te zijn zoals Achilles. Niet omdat hij in de Styx ondergedompeld is geweest, maar dankzij een drankje dat hij binnengespeeld heeft aan het eind van zijn tweede stripverhaal, ‘De Vier Toverbloemen in de Spiegel’. En met onkwetsbaar
bedoel ik dat hij aan een exploderende atoombom vastgebonden kon zijn en het overleven. Dit leek cool toen ik negen jaar oud was, maar iedereen met een ietwat volwassen geest weet natuurlijk dat het een garantie is om een hoofdpersonage oersaai te maken. Het leverde her en der wel wat plezante situaties op (zie bv. pagina 7), maar uiteindelijk realiseerde ik mij dat een kwetsbare held veel interessanter is. In ‘De Geheime Drugshandel’ maakte ik hem terug kwetsbaar na een compleet waanzinnig gevecht in een brandende bank.
Smuggler heeft natuurlijk zijn eigen vliegend gedrocht, maar in tegenstelling tot SINK heeft hij zijn naam er niet in grote letters op geschilderd. Omdat hij kwaad is, gromt hij in plaats van de standaard “hahi” te gebruiken!
Hier komt het: het meest absurde deel van het ganse verhaal. Tomas en Prikkie zijn aan het genieten van een goed glas wijn, wanneer plots het ganse gebouw omver valt! Vraag me niet hoe Smuggler dit heeft kunnen voorbereiden in slechts één uur, maar hij heeft een manier gevonden om een volledige wolkenkrabber, samen met de kleinere toren die eraan vasthangt, te doen neervallen op zijn zijkant. Zonder kritische schade aan te richten aan de gebouwen, dan nog wel. De meeste schade wordt veroorzaakt doordat het gebouw tegen de grond smakt, maar zelfs dan is het nog steeds intact, en het tweede gebouw zwabbert heen en weer op de bruggen waarmee het verbonden is. Blijkbaar was Smugglers enige doel gewoon eens lekker wat slechterikenlol te hebben.
Hoe onmogelijk dit ook mag lijken, de Chinezen hebben in 2009 ongewild bewezen met hun Lotus Riverside blok 7, dat het effectief mogelijk is een gebouw omver te laten vallen en het toch grotendeels intact te houden.
Het blijft niet bij deze ene absurditeit, want de dieren zijn er op een of andere manier in geslaagd de omgevallen wolkenkrabbers terug op te richten zonder ze te slopen en te herbouwen. Maar het wordt nog beter. Smuggler heeft een persoonlijke ontmoeting met Tomas georganiseerd, waarbij hij gebruik maakt van een soort katapult om zichzelf naar de hoogste verdieping van het gebouw te schieten. De aandachtige lezer zal opmerken dat Smuggler niet zwart ingekleurd is op het moment dat hij door het raam knalt. Misschien is zijn slechteriken-zwartheidsgenerator tijdelijk uitgevallen door de schok. Helaas heeft hij niet erg hard nagedacht over de gevolgen van het door een glazen ruit vliegen aan hoge snelheid. Bovendien blijkt hij ook een wapen vergeten te zijn, zoals u zal zien op bladzijde 6.